Κοιτάω πίσω για να δω μπροστά (Τι θα συμβεί;)

Χρεοκοπίες και στάσεις πληρωμών στην Ελλάδα (ιστορικά στοιχεία):

1827 και 1843: Παύση πληρωμών στους κάθε φορά ξένους δανειστές της χώρας (δάνεια ανεξαρτησίας και της πρώτης οθωνικής περιόδου).

1827-1878: Διεθνής (άτυπος) οικονομικός έλεγχος και ουσιαστικός αποκλεισμός από τις διεθνείς χρηματαγορές λόγω των παλαιών χρεών.

1878-1879: Συμβιβασμός ελληνικού δημοσίου με δανειστές και έναρξη νέας δανειακής περιόδου.

1893: Παύση πληρωμών («Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» η διάσημη φράση του Κυβερνήτη Χαρίλαου Τρικούπη).

1898: Συμβιβασμός μετά την ήττα στον «ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο» του 1897.

1898-1926: Επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου (ΔΟΕ).

1898-1920: Επανάληψη πληρωμών.

1921 : Παύση πληρωμών (μερική).

1928-1932: Συμβιβασμοί με δανειστές.

1932: Παύση πληρωμών (χρεοστάσιο).

1932-1933: Επανάληψη πληρωμών και διακανονισμός.

Τα υψηλότερα επιτόκια
Από τη μελέτη των ελληνικών δανείων μέχρι την πτώχευση του 1893, μεταξύ των άλλων, προκύπτουν μερικά αποκαλυπτικά. Ο εξωτερικός δανεισμός κατά την οθωνική περίοδο «έτρεχε» όλον τον 19ο αιώνα και για την αποπληρωμή του απαιτήθηκε ποσό τριπλάσιο της πραγματικής αξίας του. Οταν η Ελλάδα κατέβαλλε κανονικά τα τοκοχρεολύσια αυτών των δανείων, χρειαζόταν για την αποπληρωμή τους να δαπανά περίπου το 40% των πάσης φύσεως κρατικών εσόδων. Ολο τον αιώνα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα έχει υπολογιστεί ότι αποδίδανε στους δανειστές συνολικά τόκο 9-12%. Υπέρογκος και, σε κάθε περίπτωση, πολύ μεγαλύτερος, από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Η πορεία της οικονομίας ήταν προδιαγεγραμμένη

Μοντέλο χρεοκοπίας
Στην Ελλάδα διαχρονικά ο δανεισμός από εργαλείο ανάπτυξης, όπως είναι η φυσιολογική κατάσταση, μετατρεπόταν σε μέσο επιβίωσης και, τελικά, σε μηχανισμό εξάρτησης. Είναι σωστή η διαπίστωση ότι το «μοντέλο» του ελληνικού καπιταλισμού συνεπάγεται περιορισμούς στην εθνική ανεξαρτησία της χώρας.

Αφαίμαξη...
Το... spread για τα πρώτα μεγάλα δάνεια της Ελλάδας από τις διεθνείς χρηματαγορές ήταν περίπου διπλάσιο από τον μέσο διεθνή όρο. Εκτός των άλλων επαχθών προϋποθέσεων συνήθως στους δανειστές δινόταν εγγύηση τα έσοδα του Δημοσίου από τελωνεία, φορολογία καπνού, πετρελαίου, αλατιού, σπίρτων...

Η σύγκριση
Μια τετραετία πριν ξεσπάσει η διεθνής οικονομική κρίση του 1929 ο εξωτερικός δανεισμός της Ελλάδας, στις χρηματαγορές Λονδίνου και Ν. Υόρκης, γινόταν με επιτόκια από 7,05% - 9,02 %. Την ίδια περίοδο όλα τα μη ελληνικά δάνεια, στις ίδιες αγορές, είχαν επιτόκια από 3,99 - 4,5ο%.

Από τον «μαύρο» Δεκέμβριο του 1893 στον «μαύρο» Απρίλιο του 1931

Το ίδιο «έργο» σε κάθε μεγάλη κρίση

Η Ελλάδα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1870 ήταν ουσιαστικά αποκλεισμένη από τις διεθνείς χρηματαγορές. Λόγω διεθνών συγκυριών επιτεύχθηκε «συμβιβασμός» προς το τέλος της για τους όρους αποπληρωμής των παλιών δανείων της. Θεωρητικά ο δανεισμός αποσκοπούσε στη χρηματοδότηση της ελληνικής ανάπτυξης, όπως εννοούνταν εκείνη την περίοδο (κρατικός μηχανισμός και ιδιαίτερα ο στρατός, κατασκευή ορισμένων μεγάλων έργων υποδομής κ.ά.) Ο καθηγητής Γ. Β. Δερτιλής συμπεραίνει συνολικά για την περίοδο:

«Οι ελληνικές κυβερνήσεις βρέθηκαν μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση: απέκτησαν τη δυνατότητα να δανειστούν ποσά πρωτοφανή για την Ελλάδα, σε μια παγκόσμια αγορά κεφαλαίων, της οποίας τους όρους σχεδόν αγνοούσαν.

Παρ' όλη την άγνοια ίσως και λόγω αυτής, οι διαπραγματεύσεις άρχισαν ταχύτατα μετά τον συμβιβασμό. Και οι ελληνικές κυβερνήσεις ενέδωσαν πρόθυμα στις χρυσοφόρες σειρήνες. Το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, από περίπου 168.000.000 που ήταν τα 1876, είχε σχεδόν διπλασιαστεί έως τα 1884, είχε τετραπλασιαστεί έως το 1887, είχε επταπλασιαστεί έως το 1893...»

Φορολόγηση
Επειδή το τελευταίο διάστημα συνηθίζεται η «μετάφραση» του δημόσιου χρέους σε κατά κεφαλήν ετήσιο χρέος, αυτά τα νούμερα σημαίνουν: από 5 δραχμές για κάθε Ελληνα το χρέος έφτασε στις 30. Για να καλυφθούν οι δαπάνες του δημόσιου χρέους ακολουθήθηκε ο εύκολος δρόμος της φορολόγησης. Υπερδιπλασιάστηκε ανάμεσα στα 1875 και 1890. Από 18 δραχμές έφθασε περίπου στις 30 τον χρόνο για κάθε πολίτη!

Μοιραία στις αρχές της δεκαετίας του 1890 τα φορολογικά έσοδα είχαν σχεδόν εξαντληθεί, τουλάχιστον ως προς τους έμμεσους φόρους. Τα έσοδα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των αναγκών εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Η χώρα μπήκε σ΄ έναν ατέρμονα φαύλο κύκλο δανεισμού. Τα τοκοχρεολύσια πληρώνονταν με νέα δάνεια κ.ο.κ.

Επιπλέον, στο πλαίσιο νέων εξάρσεων της διεθνούς οικονομικής κρίσης επιδεινώθηκαν δραματικά οι όροι του δανεισμού. Όλα αυτά σε συνδυασμό με μια ακόμη σταφιδική κρίση γύρω στο 1892, που ήταν η βάση του εξαγωγικού εμπορίου, τις συνεχείς μειώσεις ισοτιμίας της δραχμής και την απροθυμία δανειστών έφεραν το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χ. Τρικούπη τον «μαύρο» Δεκέμβριο του 1893.

Τέσσερις δεκαετίες αργότερα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έχει αρκετές ομοιότητες. Ο Ελ. Βενιζέλος «έπαθε» περίπου ό,τι και ο Τρικούπης. Μόνο που τότε «μαύρος» ήταν ο Απρίλιος του 1932 κι όχι ο Δεκέμβριος. Ολη την προηγούμενη δεκαετία η Ελλάδα είχε συνάψει από εξωτερικό δανεισμό ονομαστικής αξίας 15,5 εκατ. δραχμές. Το πραγματικό ποσό που εισπράχτηκε ήταν 13,5 εκατ. και το μέσο πραγματικό επιτόκιο έφτανε το 8% για 33 χρόνια (μέσος χρόνος). Οι όροι ήταν από τους χειρότερους που ίσχυαν παγκοσμίως για κυρίαρχα κράτη.

Ένας από τους βασικούς λόγους του χρεοστασίου της εποχής ήταν ακριβώς αυτός...

Το ελληνικό... χρυσωρυχείο
Εχει υπολογιστεί από οικονομολόγους και ιστορικούς της οικονομίας ότι οι αποδόσεις των ελληνικών χρεογράφων-ομολόγων μέχρι το 1932 ήταν πάντα υψηλότερες μέχρι πολύ υψηλότερες από αντίστοιχες άλλων χωρών. Η φύση του ελληνικού δανεισμού (συνήθως για κάλυψη δαπανών κι όχι για ανάπτυξη), οι πιεστικές και επείγουσες πάντα ανάγκες του ελληνικού δημοσίου και οι πολιτικές εξάρτησης της χώρας την έκαναν ελκυστική για κεφαλαιούχους και κερδοσκόπους. Τη στιγμή που οι αποδόσεις στ' άλλα ευρωπαϊκά κράτη κυμαίνονταν στο 1-6% και οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρόσφεραν τόκο 1,5-2,5%, η Ελλάδα πλήρωνε, τελικά, μέχρι και 15%!

Πηγή: Τ. Κατσιμάρδος από την
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=12128&subid=2&pubid=9012833

Άνιση μεταχείριση υπαλλήλων

Η περικοπή επιδομάτων και δώρων δεν ισχύει για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους!

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 148, 3 Σεπτεμβρίου 2010

Άρθρο 6

Από τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 5 του άρθρου 1 του ν. 3833/2010 περί μείωσης αποδοχών και επιδομάτων και της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου περί απαγόρευσης συνομολόγησης, χορήγησης ή καταβολής με οποιονδήποτε τρόπο αυξήσεων,
καθώς και από τις διατάξεις των παραγράφων 1, 4 και 6 του άρθρου 3 του ν. 3845/2010 περί μείωσης αποδοχών και επιδομάτων, εξαιρείται αναδρομικά και αντιστοίχως,
από 1ης Ιανουαρίου 2010 και από 1.6.2010, το ναυτικό προσωπικό της Πλοηγικής Υπηρεσίας..........

***Από το «μαχαίρι» εξαιρέθηκαν 150 υπάλληλοι, ναυτικό προσωπικό της πλοηγικής υπηρεσίας του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με τροπολογία που πέρασε στη Βουλή η πρώην υπουργός Οικονομίας Λ. Κατσέλη και υπέγραψε και ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου.

Η πλοηγική υπηρεσία, η οποία πρέπει να επισημάνουμε πως ανήκε στο πρώην υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, διαθέτει δικό της «ειδικό λογαριασμό» και τα έσοδα προέρχονται από τα πλοηγικά δικαιώματα που καταβάλλουν οι ναυτιλιακές εταιρείες για τα υπό πλοήγηση πλοία (μεγάλα φορτηγά, κρουαζιερόπλοια κ. λπ.). Εκεί υπηρετούν 150 άτομα. Συγκεκριμένα, ο καθαρός μισθός για τους αρχιπλοηγούς είναι 4.400 ευρώ, για τους πλοηγούς περίπου 3.700, για κυβερνήτες και μηχανοδηγούς περίπου 2.200 και για ναύτες καβοδέτες περίπου 1.800.

Με τις περικοπές που έγιναν στους δημόσιους υπαλλήλους, οι πλοηγοί υπολογίζεται πως έχαναν 11.500 ευρώ τον χρόνο! Ενώ κάτι λιγότερο είναι η αναλογία σε άλλες ειδικότητες.

Η αντίδρασή τους λοιπόν ήταν έντονη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρώην πρόεδρος του Σωματείου των πλοηγών, σημερινός πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτικών Υπαλλήλων του πρώην ΥΕΝ Θεμ. Δασκαλάκης (κουμπάρος του Γ. Ανωμερίτη), αλλά και ο σημερινός πρόεδρος Στ. Φασουλής, ζητούν ακρόαση από την υπουργό Οικονομίας Λ. Κατσέλη η οποία τους υπόσχεται πως το αίτημά τους θα εξετασθεί. Οντως συντάσσεται τροπολογία (στο νομοσχέδιο για το καμποτάζ), που υπογράφουν οι δύο υπουργοί Γ. Παπακωνσταντίνου και Λούκα Κατσέλη στις 4 Αυγούστου (την ίδια ακριβώς ημέρα που εστάλη και η δεύτερη απάντηση του ΓΛτΚ) και η οποία επικαλούμενη παλαιότερη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (408/21-12-1993) εξαιρεί την υπηρεσία αυτή από τις περικοπές.
Ο γενικός γραμματέας της ΑΔΕΔΥ Ηλ. Ηλιόπουλος τονίζει ότι από ειδικούς λογαριασμούς πληρώνονταν μέχρι προ τινος και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι όπως είναι οι τελωνειακοί, στους οποίους έγιναν περικοπές! Επίσης, πώς εξηγείται ότι στα δύο προηγούμενα έγγραφά του το Λογιστήριο του Κράτους απαντά με σαφήνεια ότι δε μπορούν να εξαιρεθούν οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι;

Και σα να μην έφτανε αυτό, αν παρατηρήσει κάποιος τις ημερομηνίες των εγγράφων θα διαπιστώσει ότι την ίδια μέρα που οι υπουργοί υπογράφουν την επίμαχη τροπολογία εξαίρεσης της πλοηγικής υπηρεσίας, την ίδια ακριβώς ημέρα το Γενικό Λογιστήριο απαντά πως δεν πρέπει να εξαιρεθούν.

Για την ιστορία αναφέρω:

Έγγραφο 1:

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους σε ερώτημα του κλάδου απαντά στις 27/4/10 πως: «Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3833/2010, τα πάσης φύσεως επιδόματα, αποζημιώσεις και αμοιβές γενικά, καθώς και τα με οποιαδήποτε άλλη ονομασία οριζόμενα και από οποιαδήποτε γενική ή ειδική διάταξη προβλεπόμενα των υπαλλήλων του Δημοσίου μειώνονται κατά ποσοστά δώδεκα τοις εκατό (12%). Κατόπιν αυτών, η Πλοηγική Υπηρεσία, η οποία είναι Δημόσια Υπηρεσία, υποχρεούται να εφαρμόσει τις προβλεπόμενες, από τις ανωτέρω διατάξεις μειώσεις». Υπογράφει ο διευθυντής Κ. Μπαζιώτης

Έγγραφο 2:

Η απάντηση που παίρνουν στις 4/8/2010 δεν αλλάζει από την προηγούμενη: «... σας πληροφορούμε ότι τα ειδικά επιδόματα ημεραργιών, υπερωριών και Σαββάτου δεν μπορούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των νόμων 3833/2010 και 3845/2010, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται ρητά από σχετική διάταξη νόμου». Υπογράφει ξανά ο Κ. Μπαζιώτης.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=202127

Κε Υπουργέ εμείς θα σας βοηθήσουμε επειδή σας αγαπάμε........

Οι τραπεζίτες επιχειρούν να κάνουν πραγματικότητα το παλαιό όνειρό τους, να πετύχουν αυτό που πέτυχαν προ πολλού π.χ. οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους, δηλαδή να εισάγουν την τραπεζική διαμεσολάβηση στις περισσότερες συναλλαγές, ακόμη και στις πιο ασήμαντες. Στις ΗΠΑ, βέβαια, αυτό έγινε με «δέλεαρ» την ευκολία του πλαστικού και του ηλεκτρονικού χρήματος, ενώ στην «καθυστερημένη» Ελλάδα η τραπεζική μεσολάβηση επιχειρείται να επιβληθεί στους «απείθαρχους» καταναλωτές και επιχειρηματίες με τη «ράβδο» του φοροεισπρακτικού μηχανισμού του κράτους.

Πόσο θα μας στοιχίσουν αυτές οι υπηρεσίες; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα, αν αναλογισθεί κανείς τις πρακτικές του παρελθόντος που ακολούθησε το τραπεζικό σύστημα σε τέτοιες περιπτώσεις (αρκεί να διαβάσει κανείς προσεκτικά τις υποθέσεις που απασχόλησαν την Επιτροπή Ανταγωνισμού –υπέρογκες προμήθειες για συλλογή ασφαλιστικών εισφορών και για διατραπεζικές συναλλαγές- για να βγάλει συμπεράσματα για την τιμολογιακή πολιτική των ελληνικών τραπεζών, που δεν θα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά…).

Ακόμη και ένα απειροελάχιστο (φαινομενικά…) ποσοστό προμήθειας που καταβάλλεται από το υπουργείο Οικονομικών στις τράπεζες για τη συμβολή τους στον… ιερό αγώνα κατά της φοροδιαφυγής, μπορεί να μετατρέψει σε ένα… ποταμό δισεκατομμυρίων τις προμήθειες που θα καταλήγουν στα ταμεία των τραπεζών, αν αναλογιστούμε ότι η βάση υπολογισμού των αμοιβών είναι χονδρικά το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών της εθνικής οικονομίας.

Αν το τραπεζικό σύστημα καταφέρει άλλη μια φορά να σχηματίσει κατά τις επιταγές του μια νέα «συμμαχία προθύμων πολιτικών», κάνοντας πράξη το σχέδιο εξαφάνισης των μετρητών, ίσως η σημερινή βαθιά οικονομική κρίση, που πιέζει αφόρητα την πολιτική ηγεσία να επιστρατεύσει κάθε μέσο για λίγα περισσότερα φορολογικά έσοδα, να αποτελεί τη μεγαλύτερη ευκαιρία των τραπεζών εδώ και πολλές δεκαετίες. Ένα… χιλιοστό προμήθειας από τις περισσότερες συναλλαγές είναι φανερό ότι μπορεί να δώσει αρκετά –και, το κυριότερο, άνευ ρίσκου- κέρδη στο τραπεζικό σύστημα, για να ισοφαρίσει –με το παραπάνω…- όλες τις απώλειες από το ελληνικό οικονομικό δράμα. Όλα αυτά δικαιώνουν, βεβαίως, τη γνωστή ρήση, κατά την οποία ο καλύτερος τρόπος για να προωθήσεις το ιδιωτικό συμφέρον είναι να το μετατρέψεις σε εθνική υπόθεση…

Πηγή: http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1239--colpo-gross...

Περί ποίου θέματος ο καυγάς;;;

Για την νέα Ηλεκτρονική κάρτα που θα αλλάξει τον τρόπο των αγορών μας και θα συμβάλλει στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και που σχεδιάζει να εκδώσει το υπουργείο Οικονομικών από το 2011. Αυτή Θα φέρει τα στοιχεία του κάθε πολίτη (πιθανώς και προσωπικά δεδομένα) και θα συνδέεται άμεσα με τις τράπεζες, ενώ θα διευκολύνεται και η εξόφληση χρεών προς το δημόσιο

Έτσι στην έκδοση έξυπνης κάρτας για όλους τους φορολογούμενους προχωρά το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να διευκολύνονται οι συναλλαγές με το δημόσιο, να δοθεί τέλος στην υποχρέωση συλλογής αποδείξεων, αλλά και περαιώνονται με ευκολότερο τρόπο οι αγορές.

Η ειδική κάρτα με bar code θα φέρει τα προσωπικά στοιχεία του κάθε πολίτη, όπως το ΑΦΜ και θα συνδέεται άμεσα με τράπεζες, αλλά και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων για την καταγραφή και τη διασταύρωση σε πραγματικό χρόνο των συναλλαγών.

Η κάρτα θα χορηγείται από το 2011 είτε από τις τράπεζες, είτε από το υπουργείο Οικονομικών. Οι συγκεκριμένες κάρτες θα είναι και χρεωστικές, ώστε να επιτυγχάνεται ο περιορισμός της χρήσης μετρητών.

Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, με την κάρτα θα επιτευχθούν τα εξής:

*Προσφέρεται η δυνατότητα στους φορολογούμενους να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους προς το Ελληνικό Δημόσιο με χρήση πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας, μέσω μηχανημάτων EFT/POS, ιδιοκτησίας της ΔΙΑΣ Α.Ε, που είναι εγκατεστημένα στις κατά τόπους Εφορίες. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα αξιοποιηθούν πλήρως οι υποδομές συστήματος πληρωμής ΔΙΑΣ.

*Ο φορολογούμενος θα αποδεσμεύεται από την μεταφορά μετρητών, θα πληρώνει με ασφάλεια, ενώ θα απολαμβάνει και πιστωτικές διευκολύνεις.

*Μέσω των ειδικών τερματικών (POS) που διαθέτουν τα καταστήματα θα περνούν στον λογαριασμό του πολίτη τα ποσά των αποδείξεων. Η έκδοση και η λήψη της απόδειξης θα παραμείνει υποχρεωτική, ενώ οι υπηρεσίες του υπουργείου θα παρακολουθούν τον τζίρο των καταστημάτων και τις καθημερινές ροές του ΦΠΑ.

*Οι συνεπείς φορολογούμενοι θα επιβραβεύονται

*Δεν θα είναι δυνατή η χρήση τους προς το παρόν, στις συναλλαγές με μικροποσά και στο υπαίθριο εμπόριο.

Τι ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ για την κάρτα του πολίτη:

1) Δεν θα σου πουν ότι οι μεγάλοι διαπλεκόμενοι φοροφυγάδες και οι πολιτικοί θα εξακολουθούν να διαφεύγουν. Αυτοί θα έχουν πάντα τις κατάλληλες ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ για να προμηθευτούν μια ΔΕΥΤΕΡΗ Ηλεκτρονική Κάρτα (με άλλο όνομα) μέσα στην οποία θα έχουν όλο το παράνομο χρήμα.

2) Δεν θα σου πουν ότι άν οι κυβερνώντες νευριάσουν μαζί σου διότι είπες κάτι εναντίον τους, θα μπορούν να σβήσουν το ποσό των χρημάτων που υπάρχει στην κάρτα σου και να γράψουν ότι το έπαιξες στο καζίνο. Δεν θα υπάρχει τρόπος να αποδείξεις ότι λες αλήθεια.

3) Δεν θα σου πούν ότι η ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία (δεν θα υπάρχει η ασφάλιση ΙΚΑ και Δημοσίου για πάντα!) θα μπορεί να βλέπει πόσες φορές αρρώστησες (και από τί ασθένεια ) και θα σου πει “Α, εσύ είσαι πολύ φιλάσθενος. Δεν σε ασφαλίζω”. Το ίδιο θα μπορεί και ο κάθε μελλοντικός εργοδότης σου ( που ασφαλώς θα είναι κάποια γιγαντιαία πολυεθνική εταιρεία).

4) Δεν θα σου πουν ότι στο μέλλον ( ίσως και σήμερα!) θα υπάρχει η δυνατότητα το εμφυτευόμενο τσιπάκι να εγχέει μέσα στο αίμα σου ‘κάτι”.

5) Δεν θα σου πουν ότι η Ηλεκτρονική Κάρτα θα είναι ο θάνατος της τελευταίας σταγόνας δημοκρατίας που μας έμεινε. Πράγματι, θα διοργανώνουν δημοψηφίσματα για το κάθε τί . ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του δημοψηφίσματος όμως θα μπορεί να το “μαγειρέψει” ο χειριστής του κεντρικού υπολογιστή (που φυσικά θα είναι μέλος πολλών μυστικών ταγμάτων και στοών).

6) Δεν θα σου πουν ότι χάκερς μπόρεσαν να διαβάσουν την Κάρτα και αύριο ίσως μπορούν να δημιουργούν ανύπαρκτο χρήμα γεμίζοντας την κάρτα τους με ποσά ή αφαιρώντας ποσά από άλλες κάρτες! Δεν θα σου πουν ότι “Ο Πρόεδρος της Μυστικής Αστυνομίας στη Γερμανία κατηγορεί τους πολιτικούς ότι σχεδίασαν τις νέες ταυτότητες χωρίς την απαραίτητη ασφάλεια και με παλιομοδίτικες μεθόδους. Αυτή η τεχνική είναι παιχνιδάκι για τους ” ειδικούς” να πάρουν όποια στοιχεία θέλουν και να τα χρησιμοποιήσουν ανάλογα.”……

7) Δεν θα σου πουν ότι η Μ. Βρετανία ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ τις Ηλεκτρονικές Κάρτες του Πολίτη όταν διαπίστωσε τα ελαττώματά τους…..

Πηγή: http://news247.gr/oikonomia/agora/stoxos_h_pataksh_ths_forodiafyghs.5521...

Βρε μπας και ο Πατέρας Παΐσιος είχε δίκιο;......

Κόρακας και κόλακας

Οι κόλακες μοιάζουν τους φίλους, όπως οι λύκοι μοιάζουν τα σκυλιά. Εάν κάποιος γλείφει τα πόδια σου, πάτα τον με το πόδι σου, προτού σε δαγκώσει.


Να ξέρουμε ότι ο κόλακας ζει σε βάρος εκείνων που τον ακούνε. Να μη λησμονούμε ότι με το να αρνούμαστε τους επαίνους, δείχνουμε ότι θέλουμε να μας παινέψουν διπλά.

Η ανάγκη δε, για την κολακεία είναι τόσο δυνατή, ώστε κολακεύουμε τους άλλους μόνο και μόνο για ν' ακούσουμε κι εμείς μια κολακεία.

Για να δούμε λίγο και τον φθόνο. Άραγε δεν είναι η πιο ειλικρινής μορφή κολακείας;

Τίποτα πιο δύσκολο από την ευθύτητα και τίποτα πιο εύκολο από την κολακεία.

Εξάλλου ένα κουτάλι σιρόπι έπιασε περισσότερες μύγες, παρά ένα βαρέλι ξίδι.

Διότι όταν την εντιμότητα την διώχνουν από το σπίτι , η κολακεία καλοκάθεται μέσα στο σαλόνι.

Διαπιστώνω ότι: Η υποκρισία είναι ηθικά απαράδεκτη , αλλά κοινωνικά ανεκτή.

Περί κολάκων αυλικών

Αγάπη

Επειδή το να αγαπάς είναι τίποτα το να σε αγαπάνε είναι κάτι το να αγαπάς και να σε αγαπάνε είναι τα πάντα, επειδή το αντίθετο της αγάπης δεν είναι η απέχθεια, ούτε η αδιαφορία, αλλά το ψέμα για αυτούς τους λόγους αρκεί να συναντήσεις έναν καλό άνθρωπο και σου φαίνεται πιο όμορφη όλη η γη.

Ποτέ αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε διότι θα ξεχαστούμε.
Πάντοτε πρέπει να κάνουμε το καλό δίχως να περιμένουμε ανταπόδοση. Πάντοτε να είμαστε ευπροσήγοροι καθώς μια καλή λέξη ποτέ δεν έσπασε ένα δόντι .

Εξάλλου μια ζωή δεν αξίζει τίποτε , αλλά και τίποτε δεν αξίζει όσο μια ζωή.

Έτσι γινόμεθα πνευματικότεροι διαπιστώνουμε την λύτρωση και την σωτηρία και τον ρόλο του να είμαστε άνθρωποι.

Και όπως ο Γ. Ρίτσος είχε σοφά πει: *Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη*

*ΦΙΛΟΦΡΟΝΕΙ ΠΑΣΙΝ* . Να αγαπάς τους πάντες (όλους τους ανθρώπους) και τα πάντα .

*ΦΙΛΙΑΝ ΑΓΑΠΑ* . Να αγαπάς .

*ΦΙΛΙΑΝ ΦΥΛΑΤΤΕ* . Να διαφυλάττεις την Αγάπη (να αποφεύγεις τις διαβολές ή τις κακολογίες) . (Δελφικά Παραγγέλματα) .

Η αρετή της προσαρμογής στα φυτά του Τσέρνομπιλ

Παρά την τρομερή καταστροφή που υπέστη η περιοχή του Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία και τις μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας που διέρρευσαν στο περιβάλλον, όταν εξερράγη ένας πυρηνικός αντιδραστήρας τον Απρίλιο του 1986, πολλά φυτά στην περιοχή δείχνουν να έχουν προσαρμοστεί μια χαρά στο μολυσμένο έδαφος, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η ικανότητα προσαρμογής τους φαίνεται πως έχει να κάνει με τις μικρές μεταβολές που έχουν κάνει τα φυτά στα επίπεδα των πρωτεϊνών τους, όπως διαπίστωσε η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικόπεριβαλλοντικής επιστήμης και τεχνολογίας «Environmental Science and Technology», σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της
Νέας Υόρκης». Ενώ προηγούμενες έρευνες είχαν μελετήσει τις γενετικές μεταλλάξεις των φυτών λόγω ραδιενέργειας, αυτή τη φορά οι ερευνητές για πρώτη φορά εστίασαν την προσοχή τους στον τομέα της «πρωτεωμικής» (όρος που συνθέτει τις «πρωτεΐνες» και το «γονιδίωμα» και αναλύει όλες τις πρωτεΐνες που
παράγονται από τα γονίδια ενός οργανισμού).
«Αν επισκεφθείτε την περιοχή, ποτέ δεν θα πιστεύατε ότι κάτι άσχημο συνέβη εκεί. Με κάποιο τρόπο τα φυτά μπόρεσαν να προσαρμοστούν στην ραδιενέργεια και εμείς προσπαθούμε να κατανοήσουμε το είδος των μοριακών αλλαγών που έλαβαν χώρα», δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο γενετιστής φυτών Μάρτιν Χάιντουκ της
Σλοβακικής Ακαδημίας Επιστημών.
Οι ερευνητές από το 2007 φύτεψαν λινάρι και σόγια στο μολυσμένο έδαφος του Τσέρνομπιλ, μόλις λίγα χιλιόμετρα από την τοποθεσία της καταστροφής, και μετά από λίγα χρόνια τα σύγκριναν με τα ίδια φυτά που είχαν φυτρώσει σε μη ραδιενεργό περιβάλλον. Διαπίστωσαν ότι τα ραδιενεργά και μη φυτά είχαν πολύ
μικρές διαφορές μεταξύ τους, κυρίως μια απόκλιση της τάξης του 5% στα επίπεδα των πρωτεϊνών τους.
Αυτές οι μεταβολές είναι μάλλον κάποιου είδους αμυντικός μηχανισμός, που πιθανώς έχει εξελικτική προϊστορία εκατομμυρίων ετών στο παρελθόν, καθώς η ραδιενέργεια υπάρχει σε φυσική μορφή στη Γη από την δημιουργία του πλανήτη μας.
Αυτή η άμυνα επιτρέπει στα φυτά να προστατευτούν από την βλαβερή ακτινοβολία.
Εξάλλου διαπιστώθηκε ότι τα φυτά ακολουθούν διαφορετικές αμυντικές-προσαρμοστικές στρατηγικές, καθώς το λινάρι και η σόγια είχαν εφαρμόσει ελαφρώς διαφορετικές μεταβολές πρωτεϊνών στον οργανισμό τους.
Όταν μια καταστροφή συμβαίνει, τα φυτά, αντίθετα με τα ζώα, δεν μπορούν να μετακινηθούν κάπου αλλού. Είτε θα προσαρμοστούν επί τόπου, είτε θα πεθάνουν, πράγμα που τα ωθεί σε εξελικτικές αμυντικές προσαρμογές μέσα στον ίδιο τον οργανισμό τους, με αποτέλεσμα να γίνονται ανθεκτικά ακόμα και απέναντι στη ραδιενέργεια.

Συμπαντικές αρετές από την Πυξίδα των Ελλήνων

Περί προσαρμογής από την πυξίδα των Ελλήνων

Πηγή: Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/es100895s