25 Σεπ 2009

Ξεγελώντας το γάτο....από http://athina-aretousagr.blogspot.com/

*Αααα! βοήθεια!* ούρλιαξε ένα ποντικάκι που έτρεχε για να ξεφύγει από τα κοφτερά δόντια του άγριου γάτου. *Βρωμερά ποντίκια, παλιό κλέφτες, θα σας πιάσω!*
Φώναξε ο γάτος καθώς έτρεχε πίσω από το ποντικάκι έτοιμος να το καταβροχθίσει. Τα άλλα πόντικα, που παρακολουθούσαν από τη σοφίτα το άγριο κυνηγητό, άρχισαν να τρέμουν σύγκορμα.

Πρέπει να καταστρώσουμε κάποιο σχέδιο αν δεν θέλουμε να καταλήξουμε όλοι στα κοφτερά του δόντια! Είπε ένα ποντικάκι.

*Σωστά! Κάτι πρέπει να κάνουμε, συμφώνησαν όλοι στο Συμβούλιο των ποντικών*

Καθώς, όμως, τα ποντικάκια μιλούσαν όλα μαζί, δεν μπορούσαν να πάρουν μια απόφαση.

*Ησυχία! Δεν θα μπορέσουμε να βρούμε λύση στο πρόβλημα μαζί με τόση φασαρία!* Φώναξε ένα ποντικάκι που φαινόταν πολύ σίγουρο για την εξυπνάδα του.

*Μα τι πρέπει να κάνουμε;* το ρώτησαν τα άλλα ποντίκια.

*Μα είναι πολύ απλό! *Απάντησε ο έξυπνος της παρέας. *Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον κρεμάσουμε ένα καμπανάκι στο λαιμό του γάτου. Έτσι θα τον ακούμε πολύ πριν πλησιάσει τη φωλιά μας και θα κρυβόμαστε αμέσως*.

Όλοι εντυπωσιάστηκαν με αυτό το καταπληκτικό σχέδιο.
*Έχεις δίκιο. Είναι πολύ καλή ιδέα. Πρέπει να είσαι σοφός*, είπαν με θαυμασμό τα άλλα ποντικάκια.

*Μπα δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο*, κοκορεύτηκε ο έξυπνος ποντικός.

*Πράγματι είναι πολύ καλή ιδέα σου, είπε ο σοφός γερό ποντικός. Δε μας είπες όμως, ποιός θα κρεμάσει το κουδουνάκι από το λαιμό του γάτου; Μήπως εσύ;*

Το ποντικάκι κοκκίνισε και με τρεμάμενη φωνή είπε *Ωω!! όχι αν το κάνω αυτό, σίγουρα ο γάτος θα με φάει ζωντανό!*

* Όσο καλή κι αν είναι η ιδέα σου, αν δεν μπορείς να τις εφαρμόσεις, είναι άχρηστη, είπε ο σοφός γέρο ποντικός*. (Αισώπου Μύθοι από Modern Times)

Δηλαδή να ελέγχουμε την πρακτικότητα και την εφαρμογή των ιδεών μας πριν πρώτα τις ανακοινώσουμε........στον Δήμο......των ποντικιών

Περί ιστορίας

22 Σεπ 2009

Τελικά δεν μπόρεσα να αντισταθώ...θα μιλήσω για το φόβο των μαζών και των εξουσιαστών

Ας θυμηθούμε λίγο τι έγινε στην Αρχαία Ελλάδα, τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν πριν την ηγεσία του τυράννου Πεισιστράτου.

Χρεωμένοι οι Αθηναίοι πολίτες στους αριστοκράτες της εποχής εκείνης. 'Έχαναν την ελευθερία τους και γίνονταν δούλοι στην πάμφτωχη Αθήνα. Δίχως γη να καλλιεργούν άρχισαν να διαμαρτύρονται στην αρχή και έπειτα ξέσπασαν ταραχές...πολλές ταραχές....

Οι αριστοκράτες ζητούν την βοήθεια από τον λαοφιλή *μουσικό* Σόλωνα ο οποίος σε συνεννόηση με τους αριστοκράτες φέρνει τον Νόμο της *Σεισάχθειας* δηλαδή της κατάργησης των χρεών των Αθηναίων όπου χαρίζονταν ουσιαστικά η ατομική ελευθερία.

Κάτι όμως έπρεπε να κάνουν οι Αθηναίοι για να ζήσουν. Τα κτήματα ήταν στους ολίγους πλούσιους Αριστοκράτες όπου άνηκε και η Πολιτική εξουσία.

Τότε έρχεται ως Μεσσίας ο Τύραννος Πεισίστρατος όπου δεσμεύει τις περιουσίες των αριστοκρατών και τις μοιράζει με κλήρους στους Αθηναίους. Βασιλεύει αρκετά χρόνια με γαλήνη καθώς η αναδιανομή των χωραφιών σημαίνει και οικονομική ισχύ και άρα συμμετοχή στην διακυβέρνηση της Πόλης Κράτους.

Όμως επειδή επί Πεισιστράτου η διακυβέρνηση θεωρούνταν δεδομένη για τους Αθηναίους καθώς ηθικά ήταν ανεπίτρεπτο ως μεγίστη πράξη αχαριστίας η αμφισβήτηση του αρχηγού μόλις ο τύραννος πέθανε και ήρθε ο γιος (του τυράννου) στην εξουσία οι Αθηναίοι τον αμφισβήτησαν και αφού επαναστάτησαν τον έριξαν φέρνοντας τον εξόριστο Κλεισθένη στην Αθήνα λαμβάνοντας και αυτοί μέρος στην πολιτική εξουσία (κοινώς την διακυβέρνηση της Πόλης - Κράτους) .....και από τότε ξεκινά η φωτοδότρα Δημοκρατία και ο Χρυσός αιώνας του Περικλέους....

Συμπέρασμα; η οικονομική κρίση έφερε αναδιανομή τάξεων του πλούτου ενώ έγινε το προπύργιο της Δημοκρατίας.

Τι γίνεται σήμερα; Η οικονομική κρίση προφασίζεται από τους Κυβερνώντες όλου του Κόσμου για να περικοπούν τα εργατικά δικαιώματα και επιπλέον στόχο την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των πολιτών, ώστε ουσιαστικά να πεθαίνουν ως σκλάβοι. Αλλά δεν έχουν λάβει οι Κυβερνώντες υπόψιν μια λεπτομέρεια....τον φόβο στην μορφή που ο σύγχρονος άνθρωπος τον αντιλαμβάνεται....

Για να μπω στο θέμα για τον περιβόητο φόβο:

Τι είναι ο φόβος που διασπείρουν στις μάζες;

Δανείζομαι από τον επίκουρο καθηγητή Πανεπιστημίου Μάνου Δανέζη την άποψη του με την οποία συμφωνώ απόλυτα:

*Η φιλοσοφία του φόβου που προσπαθούν κάποιοι να ενσπείρουν στις καρδιές των ανθρώπων μέσω της ιστορίας της καταστροφής του κόσμου το 2012 αποτελεί μια πανάρχαια μέθοδο υποταγής των ανθρώπινων συνειδήσεων . Ο φοβισμένος άνθρωπος είναι ένας υποταγμένος άνθρωπος. Ένα πλάσμα έτοιμο να υπακούσει να ανεχθεί και να παραδοθεί χωρίς αντίδραση στην ροή των γεγονότων που οι άλλοι του επιβάλουν* .

Δηλαδή η εκ νέου προσπάθεια διχασμού της παγκόσμιας κοινωνίας των ανθρώπων σε ανθρώπου που φοβούνται τι συστήματα (ασφαλιστικό, οικονομικό κ.α) θα παραδώσουν στα παιδιά τους είναι στην πραγματικότητα ψευτοδιλήμματα καθώς η ιστορία έχει διδάξει με σαφήνεια ότι πουθενά δεν υπάρχουν αδιέξοδα καθώς υπάρχει ροή γεγονότων και μεταλλάξεων σε ταξικό οικονομικό και θεσμικό επίπεδο.

Οι Κυβερνώντες λησμονούν ότι μπροστά τους δεν έχουν τον από παλιά υπάκουο και σοφό άνθρωπο, τον υπνωτισμένο από τις θρησκείες αλλά τον Νέο Συμπαντικό άνθρωπο με υπαρξιακό Νου και ανήσυχο πνεύμα και διάκριση......

Όποιος κατάλαβε κατάλαβε............!!

Εξάντας Ελλήνων ... Περί Φόβου

Εξάντας Ελλήνων ... Περί Κυβερνώντων

18 Σεπ 2009

Γιατί βολεύει το κράτος να παρανομούν οι πολίτες του....


Συμφέρον του κάθε πολίτη είναι η τήρηση των Νόμων διότι:

Διαβάστε τι βολεύει τον πολίτη και τι το κράτος

Να γιατί κάνουν τα στραβά μάτια οι πολεοδομίες στις αυθαιρεσίες των πολιτών καθότι αυτές τις πράξεις των πολιτών, τις αφαιμάζει το κράτος μέσω των προστίμων, επικαλούμενο την νομιμότητα και την Τάξη πραγμάτων γεμίζοντας τα άδεια ταμεία.......

17 Σεπ 2009

Το ποντίκι της πόλης και του αγρού από http://athina-aretousagr.blogspot.com/

Κάποτε πριν αρκετό καιρό δεν ξέρω πότε, το ποντίκι του αγρού κάλεσε το φίλο του, το ποντίκι της πόλης, στο σπίτι του για φαγητό. Το ποντίκι της πόλης αφού φόρεσε τα καλά του ξεκίνησε για το σπίτι του φίλου του.

Μόλις έφτασε, κοίταξε γύρω του και μονολόγησε:

*Τι απαίσιο μέρος είναι αυτό; Δεν υπάρχουν ούτε άμαξες ούτε καταστήματα! Μόνο χωράφια και βρόμικες , φτωχικές καλύβες!*.

Ο φίλος του δεν έδωσε σημασία και τον οδήγησε στο σπιτικό του. Όταν κάθισαν στο τραπέζι, το ποντίκι του αγρού πρόσφερε στον καλεσμένο του ό,τι καλύτερο είχε: καλαμπόκι, αρακά, κριθάρι και λίγα κομματάκια τυρί.

Το ποντίκι της πόλης όμως δεν σταματούσε να γκρινιάζει:

*Τι βρόμικο σπίτι είναι αυτό; Έτσι είναι όλα τα σπίτια του αγρού;*

*Πάρε ότι θέλεις*, είπε ευγενικά το ποντίκι του αγρού δίχως να δίνει σημασία στα παράπονα του φίλου του. *Ξέρω, βέβαια, πως το γεύμα μου δεν είναι και τίποτα σπουδαίο...*

*Και βέβαια δεν είναι*, απάντησε το ποντίκι της πόλης.

Έκοψε μια γερή δαγκωνιά από καλαμπόκι και είπε:

*Πως μπορείς να ζεις τόσο φτωχικά; Έλα στο σπίτι μου στην πόλη και θα απολαύσεις ένα εξαίσιο γεύμα!*.

Το επόμενο κιόλας πρωινό, το ποντίκι της πόλης πήρε το δρόμο της επιστροφής.

*Δεν έπρεπε να τον καλέσω! Η ζωή μου είναι τόσο φτωχική εδώ στην εξοχή* μονολόγησε λυπημένα το ποντικάκι του αγρού.

Έπειτα από μερικές μέρες, ξεκίνησε για να επισκεφτεί τον φίλο του.

Μόλις όμως πάτησε το πόδι του στην πόλη, ανακάλυψε με τρόμο πως οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κινδύνους. Μια τεράστια άμαξα όρμηξε καταπάνω του με ανατριχιαστικό θόρυβο. Το ποντικάκι του αγρού έτρεξε τρομοκρατημένο να γλιτώσει. Ξαφνικά νάσου και εμφανίζεται μπροστά του ένα τεράστιο ανθρώπινο πόδι έτοιμο να το λιώσει με την τεράστια σόλα του!

Το φοβισμένο ποντικάκι έβαλε τις φωνές και με ένα σάλτο χώθηκε σ' ένα υπόνομο για να σωθεί. Έπειτα από πολλές ώρες περιπλάνησης στους επικίνδυνους δρόμους της πόλης, έφτασε στο σπίτι του φίλου του. Είχε πια βραδιάσει.

*Καλωσόρισες!* του είπε το ποντίκι της πόλης. *Πέρασε! Ήρθες πάνω στην ώρα για το δείπνο!*

Το ποντίκι της πόλης οδήγησε τον πεινασμένο και κουρασμένο καλεσμένο του σε μια υπέροχη κατάφωτη τραπεζαρία.

Το ποντίκι της πόλης σκαρφάλωσε ψηλά στο στρωμένο τραπέζι.

Το ποντίκι του αγρού είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Πρώτη φορά στη ζωή του έβλεπε τόσα πολλά και λαχταριστά φαγητά!

*Πο πο! Τι υπέροχο τραπέζι* αναφώνησε το πεινασμένο ποντικάκι.

Όταν όμως άπλωσε το χέρι του για να αρπάξει μια ζουμερή φράουλα, ακούστηκε ένας τρομακτικός ήχος. Ήταν η αγριεμένη καμαριέρα που έτρεχε προς το μέρος τους, κουνώντας απειλητικά την τεράστια σκούπα της και φωνάζοντας: *Θα σας πιάσω, βρομερά ποντίκια, που κλέβετε το φαγητό μας!*

Τα ποντίκια τρομαγμένα, πήδηξαν από το τραπέζι κι άρχισαν να τρέχουν για να σωθούν!

Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή χώθηκαν σε μια μικρή τρύπα στον τοίχο και γλίτωσαν από την τρομακτική σκούπα.

*Πο πο! Τι τρομάρα ήταν αυτή που πήραμε! Μη στεναχωριέσαι όμως, φίλε μου, ξέρω ένα άλλο σπίτι όπου θα βρούμε ακόμη καλύτερο φαγητό!* είπε το ποντίκι της πόλης

*Α, όχι ευχαριστώ! Να μου λείπει. Δε θέλω άλλα καρδιοχτύπια! Δεν ξανακλέβω το φαγητό των άλλων, όσο νόστιμο κι αν είναι! Στον αγρό βρίσκω όσο φαγητό θέλω! Μπορεί να μην είναι τόσο εντυπωσιακά αλλά τουλάχιστον είμαι ασφαλής κι ευτυχισμένος*, απάντησε το ποντίκι του αγρού. Και ξεκίνησε αμέσως για το φτωχικό αλλά ήρεμο σπιτάκι του.....(Αίσωπος)

Ηθικό Δίδαγμα:

Λίγα φάε, λίγα πιες και εύκολα κοιμήσου....(Κρητική Ρήση)

Εξάντας Ελλήνων......Περί ζήλιας

10 Σεπ 2009

Κώστας *ο Ειλικρινής*

Στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία ο πρωθυπουργός Κος Κώστας Καραμανλής θα καταγραφεί ως Κώστας ο ειλικρινής σε αντιστοιχία με τον Αριστείδη τον Δίκαιο της αρχαίας Αθήνας.

Ας θυμηθούμε εμείς οι Νεοέλληνες λίγο από την ιστορία του Δίκαιου Αριστείδη (540 - 468 π.Χ.) και ας βγάλουμε συμπεράσματα για την σκέψη του Έλληνα....

Η παράδοση μας διέδωσε το εξής περιστατικό , που δείχνει τον ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ : Όταν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση των Αρχόντων για να εξοριστεί ο Αριστείδης , ένας αγράμματος πολίτης , που δεν τον γνώριζε ούτε στην όψη του , συναντώντας τον Αριστείδη καθ οδόν , του ζήτησε να γράψει πάνω στο όστρακο το όνομα *Αριστείδης* . Οπότε , χωρίς καν να του φανερωθεί εκείνος , τον ρώτησε τι κακό είχε κάνει ο Αριστείδης και ζητούσε να τον εξορίσουν . Τότε ο πολίτης του απάντησε πως τίποτε μεν δεν είχε κάνει το κακό , αλλά κουράστηκε να ακούει συνέχεια να τον λένε όλοι *δίκαιο - δίκαιο* . Και ο Αριστείδης , μετά από αυτό , χωρίς καθόλου να διστάσει , έγραψε επάνω στο όστρακο το όνομά του .

Μήπως κουράστηκαν οι Έλληνες να ακούνε συνέχεια ότι λόγο της οικονομικής κρίσης πρέπει να πάμε σε περισσότερο σφίξιμο του ζωναριού;

Πυξίδα Ελλήνων *Δίκαιο ανάγκης*

5 Σεπ 2009

Περί *ΠΑΡΟΛΩΝ* Ο ΛΟΓΟΣ (Κοσμιώτης πάνω από όλους και από όλα)



Ηρεμία *ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ* εκλογές είναι θα περάσουν

Πολιτεία = πολίτες (λόγια διδασκάλων του έθνους μας)

Η καλύτερη πολιτεία προκύπτει όταν οι πολίτες της έχουν αναπτύξει την *αίσθηση του καθήκοντος* .
Τι σημαίνει πολίτης ; Κάτοικος πόλης // μέλος πολιτείας (κράτους) // όπου δεν είναι στρατιωτικός ή κληρικός . (Λεξικό Χάρη Σακελλαρίου) .


*ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΑΘΩΝ ΑΡΧΕΙΝ ΕΠΙΣΤΗΣΗ* (Σόλωνας από Αθήνα περ. 640 - 560 π.χ.). δηλαδή για να μάθεις να διοικείς πρέπει να μάθεις πρώτα να διοικείσαι ή ανάλαβε εξουσία αφού μάθεις πρώτα να εξουσιάζεσαι .

και επειδή:


*Το έργο των πολιτών είναι η κοινωνία της πολιτείας* . (Αριστοτέλης από Στάγειρα 384 - 322 π.χ.).

Καθώς :

*Ο καλός πολίτης πρέπει να ξέρει και να μπορεί να διοικείται και να διοικεί* . (Αριστοτέλης).

Γι αυτούς τους απλούς λόγους :

Δεν πρεπει να υπάρξει αποχή από τους Έλληνες πανταχού ανα την υφήλιο στις εκλογές διότι:

*ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΠΛΩΣ ΟΥΔΕΝΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ή ΤΟΥ ΜΕΤΕΧΕΙΝ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ* . Δηλαδή αληθινός πολίτης είναι αυτός που ελέγχει *ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΡΧΑΣ ΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ* ενώ έχει ο ίδιος δικαίωμα να καταλαμβάνει και τα αξιώματα δηλαδή να έχει ενεργή άποψη για τα κοινά .

*Οι πόλεις (κράτη) καταστρέφονται , όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους τιποτένιους (Πιθανανού) από τους σπουδαίους* . (Αντισθένης από Αθήνα 444 - 366 π.χ.).

ΠΥΞΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ...Καλοί Πολίτες