18 Ιαν 2009

...από την Αγγλία έφηβος σκότωσε......

Πέρνωντας ως αφορμή την δολοφονία ενός έφηβου από έναν άλλο στη Αγγλία με δράστη από καλή και αγαπημένη οικογένεια με καθολική παιδεία θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τις αιτίες της πράξης του αυτής.

Δηλαδή πως γίνεται ένας μαθητής από αγαπημένη οικογένεια, που παρακολουθούσε όλα τα θρησκειακά καθήκοντα του να μπόρεσει να προβεί σε αυτήν την αποτρόπαια πράξη;

Αξίζει να τονίσω την απάθεια καθώς και την απραξία των μεγάλων στην έρευνα της αστυνομίας για την διελεύκανση της εγκληματικής πράξης.

Ξεκινώντας την προσέγγιση έχω την γνώμη ότι η οικογένεια δεν ήταν αγαπημένη όπως αναφέρεται. Συγκεκριμένα πρέπει να απείχε από την διάπλαση του νέου ο πατέρας ενώ από την άλλη η εκκλησία δεν ωφέλησε ηθικοπλαστικά τον εν λόγο έφηβο.

Η εφηβεία είναι ένα στάδιο επανάστασης για τον νεαρό άνθρωπο αλλά ποτέ δεν μπορεί να φτάσει στην δολοφονία. Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο, είχαμε εκρήξεις θυμό, αγανάκτιση αλλά όχι μέχρι του σημείου να σκοτώσουμε άνθρωπο.

Αν πάλι υποθέσουμε ότι, δεν φταίει η οικογένεια, δεν φταίει η εκκλησία, δεν φταίει το εφηβικό σύνδρομο τότε πιθανότατα τι θα μπορούσε να φταίει;

Θα μπορούσε να φταίει: η παρέα ή το διαδίκτυο ή τα ΜΜΕ ή η παιδεία που έλαβε από το σχολείο και τους δασκάλους του. Με μια κουβέντα το περιβάλλον που δρούσε ο έφηβος.

Δηλαδή φταίει η κοινωνία που τον περιέβαλε. Πιστεύω πως ναι.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίει ο νέος άνθρωπος για αυτήν του την πράξη αλλά η αδυναμία της σύγχρονης κοινωνίας να θωρακίσει με αρχές και αξίες όπως ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής , τον νέο άνθρωπο.

Ο Δημόκριτος είχε πει *Τα παιδιά που δεν επιμένουν και δεν κοπιάζουν , δεν μπορούν να μάθουν γράμματα, μουσική, αγωνίσματα ούτε τον σεβασμό που σταθεροποιεί την αρετή*

Μήπως η ευκολία που παρέχουμε στα παιδιά μας διδάσκει την ασέβεια στην ανθρώπινη ζωή αξία και γενικά γίνεται η τροχοπέδη στην αρετή;

Μήπως όπως η δυσκολία δένει το ζευγάρι στην ζωή, το ίδιο δένει τον νέο με την αρετή;

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 1
ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 2

ΠΕΡΙ ΓΟΝΕΩΝ 1
ΠΕΡΙ ΓΟΝΕΩΝ 2

ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ

14 Ιαν 2009

Έτσι, έμεινα έγκυος μετά το βιασμό μου

Σιχαίνομαι τον εαυτό μου, αηδιάζω με το κορμί μου. Η μητέρα μου λέει ότι το λάθος είναι δικό μου και ότι εγώ φταίω για ότι έγινε. Δεν έπρεπε να τον αφήσω να με πάει στο σπίτι του. Ο πατέρας μου τσακώνεται με τη μητέρα μου και θέλει να το κρατήσω. Το ίδιο και ο πνευματικός μου. Είμαι 17 χρονών.

Βρίσκομαι σε σύγχυση, δεν ξέρω τι να κάνω;

Να σκοτώσω τον άνθρωπο μέσα μου;

Θέλω να αυτοκτονήσω.


Eίναι το δίλημμα από τα λόγια της άτυχης κοπέλας που αγγίζουν την ηθική και κοινωνική κριτική και ένα σύνηθες φαινόμενο που χρήζει φιλοσοφικής προσέγγισης.

Απαντώντας, της είπα ότι οτιδήποτε και αν η ίδια επιλέξει, η πράξη της θα είναι δικαιολογημένη και ταυτόχρονα συγχωρεμένη από τη Θεία Συνείδηση που κατανοεί τα Πάντα.

Συνεχίζοντας για τους φίλους αναγνώστες παραθέτω τα παρακάτω Λινκ που προσεγγίζουν φιλοσοφικά το εν λόγω θέμα με την επισήμανση ότι είναι ακατάλληλα για ανθρώπους ΑΝΑΝΟΥ (για ΑΝθρώπους ΆΝευ ΝΟΥ)

Περί αμβλώσεων και ευθανασίας...

Περί αυτοκτονίας...

8 Ιαν 2009

Προσευχή

*Μακάρι , να μην είμαι εχθρός κανενός και μακάρι να είμαι φίλος του αιώνιου και του μόνιμου . Μακάρι , να μην καυγαδίσω ποτέ με τους προσφιλείς μου .

Και αν γίνει αυτό , μακάρι να συμφιλιωθώ σύντομα μαζί τους.
Μακάρι να μην θέλω το κακό κανενός . Εάν κάποιος θέλει το δικό μου κακό , μακάρι , να ξεφύγω σώος και χωρίς να χρειαστεί να τον πληγώσω.

Μακάρι , να αγαπώ , να επιθυμώ και να επιτυγχάνω μόνο ό,τι είναι καλό .

Μακάρι , να εύχομαι να ευτυχούν όλοι και να μη ζηλεύω κανέναν .

Μακάρι , να μη χαρώ ποτέ για τη δυστυχία κάποιου που με έβλαψε . Όταν είπα η έκανα κάτι κακό μακάρι να μην περιμένω να με επιπλήξουν οι άλλοι , αλλά πάντα να επιπλήττω τον εαυτό μου ώσπου να επανορθώσω .

Μακάρι να μην κερδίσω νίκη που να βλάπτει είτε εμένα είτε τον αντίπαλό μου .

Μακάρι να συμφιλιώνω φίλους που βρέθηκαν σε διαμάχη .

Μακάρι , όσο μου είναι αυτό δυνατό , να δίνω κάθε απαιτούμενη βοήθεια στους φίλους μου και σε όλους όσους τη χρειάζονται .

Μακάρι , να μην εγκαταλείψω κανέναν φίλο που κινδυνεύει . Όταν επισκέπτομαι όσους υποφέρουν είθε να είμαι σε θέση με ευγενικά και θεραπευτικά λόγια να απαλύνω τον πόνο τους .

Μακάρι να σέβομαι τον εαυτό μου .

Μακάρι , να κρατώ δαμασμένο εκείνο που μαίνεται μέσα μου .

Μακάρι , να συνηθίσω να είμαι ευγενής και ποτέ να μην νευριάζω με τους ανθρώπους λόγω των περιστάσεων .

Μακάρι , ποτέ να μη σχολιάζω ποιος είναι κακός και τι κακά πράγματα έχει κάνει , παρά να γνωρίζω καλούς ανθρώπους και να ακολουθώ τα βήματά τους* .