Γιατί το σχολείο της δυστυχίας είναι το καλύτερο σχολείο….;

Διότι οι άτυχοι μαθαίνουν από τα λάθη τους, και οι τυχεροί μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων . Συνεπώς τυχερός αυτός που από την ατυχία έμαθε...

Εξάλλου την καλοτυχία την δεχόμαστε με χαρά , την κακοτυχία δεν την δεχόμαστε καν (ανθρώπινη φύση). Για αυτό περισσότερο από ποτέ πρέπει να δοξάζουμε την ελπίδα. Να συμπάσχουμε με το δυστυχή . Να μαχόμαστε (αγωνιζόμαστε) για τη ζωή.

Δεν πρέπει να λησμονούμε όταν είμαστε ευτυχισμένοι να είμαστε μετριόφρονες , όταν είμαστε δυστυχισμένοι να είμαστε φρόνιμοι (συνετός).

Με λίγα λόγια άτυχος είναι εκείνος που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία. Ενώ το μυστικό της ευτυχίας είναι να δέχεσαι τις αλλαγές της τύχης με ευχαρίστηση .

Μέσω αυτής θα γνωρίσουμε τους πραγματικού μας φίλους. Καθώς τους γνωρίζουμε στη δυστυχία και όχι στην ευδαιμονία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη μας δόξα; Όχι το ότι δεν είναι ότι δεν πέφτουμε ποτέ, αλλά ότι ξανασηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε. Εκεί σε αυτή την δυσκολία φαίνεται ο ήρωας και φανερώνεται ο παιδευμένος νους και ο χαρακτήρας του ατελούς ανθρώπου. Η ευτυχία είθισται πλάθει τέρατα ενώ η δυστυχία ανθρώπους.

Ο άνθρωπος όμως όταν δεν έχει με τι να καυχηθεί, τότε καυχιέται με την κακοτυχία του.

Το ταλέντο του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσα στη μόνωση , ο χαρακτήρας του όμως, σχηματίζεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής

Συμπέρασμα: Το σχολείο της δυστυχίας είναι το καλύτερο σχολείο
Από την Πυξίδα των Ελλήνων