Τεκμηριώθηκε το μυστήριο για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων!

Ύστερα από πολλά χρόνια επιστημονικών διενέξεων βρέθηκε επιτέλους η πραγματική αιτία της τελευταίας μαζικής εξάλειψης των κυρίαρχων μέχρι τα τέλη της Κρητιδικής περιόδου μορφών ζωής, της επονομαζόμενης και «μαζική εξάλειψη Κ-Τ». Και το μυστικό αυτής της τελευταίας εφιαλτικής καταστροφής κρυβόταν όλους αυτούς τους αιώνες στα γεωλογικά στρώματα του κρατήρα Chicxulub στη χερσόνησο Γιουκατάν.

Πώς όμως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ακρίβεια αυτού του εφιαλτικού σεναρίου; Οπως πολύ σωστά είχαν υποθέσει, ήδη από το 1980, οι Luis και Walter Alvarez, οι σημερινοί ερευνητές βρήκαν άφθονα αποθέματα ιριδίου, ενός σπανιότατου χημικού στοιχείου στη Γη που όμως αφθονεί σε πολλά ουράνια σώματα (κομήτες, αστεροειδείς). Η μεγάλη αφθονία σε ιρίδιο που βρέθηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο γεωλογικό στρώμα του κρατήρα, η εναπόθεση του οποίου έγινε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, αποτελεί την πιο αναμφισβήτητη μαρτυρία της επίσκεψης του ουράνιου εισβολέα!

Μελετώντας την ακριβή διάμετρο και το βάθος του κρατήρα, από μια θαυμάσια πανοραμική φωτογραφία τραβηγμένη από τοπογραφικό ραντάρ της NASA, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι ο αστεροειδής είχε διάμετρο δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα, και με δεδομένη την υψηλή ταχύτητα που είχε κατά την πρόσκρουση θα πρέπει να διατάραξε για πολλά χρόνια το σύνολο του γήινου οικοσυστήματος.

Σε αυτό τον ουρανοκατέβατο και απρόσκλητο εισβολέα θα πρέπει να αναζητήσουμε την αρχική αιτία για την ατέλειωτη σειρά από καταστροφές που οδήγησαν τελικά σε μαζική εξάλειψη πάνω από τα μισά είδη ζωής του πλανήτη μας. Και μαζί με αυτά έθεσαν οριστικά τέλος στην επί 150 εκατομμύρια χρόνια απόλυτη κυριαρχία των μεγαλοπρεπών δεινοσαύρων. Όμως, όπως συχνά λέγεται, «ουδέν κακό αμιγές καλού»: αυτή η ολότελα απρόβλεπτη μαζική καταστροφή θα ανοίξει το δρόμο για την ακτινωτή εξάπλωση και την εντυπωσιακή διαφοροποίηση των μικρών και αξιοκαταφρόνητων, τότε, θηλαστικών.

Με άλλα λόγια, οι δεινόσαυροι ήταν υπερβολικά μεγάλοι για να επιβιώσουν ενώ τα μικρά θηλαστικά ήταν φαίνεται πολύ μικρά για να εξαλειφθούν.

Το πώς ακριβώς και το γιατί τα ασήμαντα, μέχρι τότε, θηλαστικά κατάφεραν να επιβιώσουν και να εξελιχθούν μέσα σε τόσο αντίξοες και εχθρικές συνθήκες είναι ένα πραγματικό αίνιγμα· το αμέσως επόμενο αίνιγμα που θα πρέπει στο μέλλον να λύσει η σχετική έρευνα.

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=143140