2 Φεβ 2010

Γιατί όλα τα παράπονα για την αδικία του κόσμου είναι αδικαιολόγητα ;

*Του κόσμου άλλα είναι στην εξουσία μας και άλλα δεν είναι στην εξουσία μας. Της εξουσίας μας είναι η γνώμη μας, η διάθεσή μας, η επιθυμία μας ν’ απολαύσουμε, η προσπάθεια ν’ αποφύγουμε, με μια λέξη όσα είναι δική μας ενέργεια· δεν είναι της εξουσίας μας το σώμα, η περιουσία, οι δόξες, τα αξιώματα και με μια λέξη όσα δεν είναι δικής μας ενέργειας.

Εκείνα που εξουσιάζουμε είναι από τη φύση τους ελεύθερα, ανεξάρτητα, ανεμπόδιστα· εκείνα που δεν εξουσιάζουμε, αδύνατα, υπόδουλα, εξαρτώνται από αλλού, μας είναι ξένα. Να θυμάσαι λοιπόν ότι αν εκείνα που είναι από τη φύση τους δουλικά, τα νομίζεις ελεύθερα και τα ξένα τα νομίζεις δικά σου, θα απαντήσεις εμπόδια, θα λυπηθείς, θα ταραχθείς, θα παραπονεθείς εναντίον θεών και ανθρώπων· αν όμως μόνο το δικό σου θεωρήσεις ότι σου ανήκει και το ξένο, όπως και είναι, το θεωρήσεις ξένο, κανείς δε θα σου επιβληθεί ποτέ, κανείς δε θα σου γίνει εμπόδιο, δεν θα έχεις παράπονο με κανένα, δε θα κατηγορήσεις κανένα, δεν θα κάνεις τίποτα χωρίς να το θέλεις, κανείς δε θα σε βλάψει, εχθρό δε θα έχεις ούτε θα πάθεις ποτέ καμιά βλάβη.

Δεν ταράζουν τους ανθρώπους τα πράγματα, αλλά οι γνώμες που σχηματίζουν για τα πράγματα· π.χ. ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό· αν ήταν, θα φαινόταν και στο Σωκράτη φοβερό· αλλ’ η ιδέα του θανάτου, επειδή είναι φοβερή, αυτή μας τρομάζει. Όταν λοιπόν συναντάμε εμπόδια ή μας πιάνει ταραχή ή λύπη, ποτέ να μην αποδίδουμε την αιτία σε άλλους παρά μόνο στον εαυτό μας, δηλαδή στις γνώμες μας. Ο απαίδευτος άλλους κατηγορεί για τα δικά του ατυχήματα· εκείνος που άρχισε να εκπαιδεύεται, τον εαυτό του· και ο πεπαιδευμένος ούτε τον εαυτό του*

Σοφά Λόγια

Περί Αδιακρισίας από την Πυξίδα Ελλήνων

Δεν υπάρχουν σχόλια: