Λυπάμαι που θα γίνω δυσάρεστος στους εκπαιδευτικούς της χώρας μου αλλά πραγματικά θλίβομαι για την τακτική της ψευτοκουλτούρας που δίδουν στους μαθητές εκμεταλλευόμενοι την ιερή θέση του διδάσκοντα καθώς επίσης λυπάμαι για την παιδεία και τον πολιτισμό που διδάσκουν στα παιδιά μας.
Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει *στους γονείς μου οφείλω το ζην στους δασκάλους το ευ ζην*.
Με ποιο τρόπο διδάσκουν το ευ ζην;
Λέγοντας τους να κάνουν κατάληψη για να λύσουν τα προβλήματα της παιδείας;
Ποιοι οι μαθητές;
Εδώ, εσείς οι δάσκαλοι όλων των βαθμίδων με τις απεργίες που κάνατε δεν καταφέρατε να λάβετε τίποτα παρά μόνο χάσατε τους μισθούς σας και λάβατε την δυσαρέσκεια του κόσμου.
Τώρα για να μην χάνετε τους μισθούς σας υποδαυλίζετε και θεριεύετε την επαναστατική εφηβική ιδιοσυγκρασία γιατί;
Η άποψή μου είναι ότι δεν γίνονται οι καταλήψεις για τα δικαιώματα των παιδιών και μια καλύτερη παιδεία ή για ένα λιγότερο αστυνομοκρατούμενο κράτος αλλά για να πληρώνεστε χωρίς να δίδετε γνώση και αρετή.
Έλεος κύριοι της Εκπαιδευτικής Κοινότητας. Το όφελος των παιδιών είναι η μάθηση και όχι η ψευτοεπανάσταση πάνω από τον ατυχή θάνατο ενός εφήβου.
Οι νέοι σίγουρα είναι προβληματισμένοι αλλά πρώτα ο δάσκαλος πρέπει με την σώφρονα στάση του να αποδείξει ότι το έσχατο είναι η κατάληψη και όχι το πρώτο.
Τι μαθαίνετε στα παιδιά μας κύριοι και κυρίες; Αυτοκυριαρχία; Υπομονή;
Ενάρετο βίο;
Αλλά θα σας πω ότι με όποιο δάσκαλο καθίσουν τέτοια γράμματα θα μάθουν. Όπως οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται τους κουκουλοφόρους, οι εκπαιδευτικοί εκμεταλλεύονται την εφηβική παρορμητικότητα και την διάθεση για κλείσιμο των σχολείων που έχουν οι μαθητές για να εξυπηρετούν τα μικροσυμφέροντά τους.
Έτσι λοιπόν, βλέπουν το δάσκαλο ράθυμο, επαναστάτη και απείθαρχο, ράθυμα επαναστατικά και απείθαρχα γίνονται τα παιδιά.
Με λίγα λόγια σαθροί δάσκαλοι, σαθρή παιδεία.
Την παιδεία κύριοι και κυρίες την φτιάχνουμε εμείς. Αν η παιδεία μας είναι κακή, για αυτό φταίτε εσείς, που την υπηρετείτε και εμείς οι γονείς που δεν εξηγούμε τα δικαιώματα τις υποχρεώσεις και τα όρια στα παιδιά μας…..
Αγαπητοί γονείς η δυσκολία, είναι ένας από τους καλύτερους δάσκαλους των παιδιών μας. Το να τα δίδουμε όλα, έτοιμα, στα παιδιά μας τα μαθαίνουμε στο εύκολο και όχι τον κοπιώδη δρόμο, αυτό είναι ότι χειρότερο μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας.
ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ , όχι φυσικά με ψευτοξεσηκωμούς αλλά με παίδεμα και κοπιώδη προσπάθεια για την απόκτηση της γνώσης που θα τα βοηθήσει στην κρίση και την διάκριση…………οι επαναστάσεις, εξηγήστε στα παιδιά μας, είναι για εμάς τους μεγάλους, που με κόπο τα βγάζουμε τα προς το ζην και όχι για τα παιδιά που ποτέ δεν έχουν δουλέψει σοβαρά στην ζωή τους..............
Για να μην παρεξηγηθώ από τους μαθητές, οφείλω να τονίσω ότι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι είναι οι μαθητές με τα φροντιστήρια (παραπαιδεία) και το άγχος που έχουν. Αλλά παιδιά άλλο ο παραγωγικός ιστός που είναι οι γονείς σας και άλλο η γνώση που είναι το αλέτρι του Νου
Περί Μάθησης
15 Δεκ 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου