Διαπληκτισμοί στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων

Αρμένιοι μοναχοί διαπληκτίστηκαν με Έλληνες κληρικούς στο Ναό της Αναστάσεως στον Πανάγιο Τάφο των Ιερολοσόλυμων.

Αρμένιοι κατά τη διάρκεια της εορτής του Τιμίου Σταυρού (εορτάζουν διαφορετικές ημερομηνίες από τους ορθόδοξους) επιτέθηκαν χειροδικόντας και υβρίζοντας τους ορθόδοξους ιερείς οι οποίοι ειδοποίησαν με τη σειρά τους τους Ισραηλινούς αστυνομικούς, οι οποίοι επέβαλαν την τάξη.

Ο Πανάγιος Τάφος, τόπος ιερός για τους χριστιανούς όλων των δογμάτων και αιρέσεων, σύμβολο της ταπεινότητας και της ειρήνης κάθε άλλο παρά πνευματικό ρόλο εκτελεί.

Η πίστη είναι ζωοποιός για τους ανθρώπους , ατμομηχανή στην ζωή αρκεί να μην αποβαίνει σε βάρος της νόησης του ανθρώπου.

Γιατί αυτός ο φανατισμός στους ιερείς;

Διότι οι φανατικοί (δογματικοί κ.α.) δεν επιθυμούσαν ποτέ να γίνουν φανατικοί . Υπαίτιοι για αυτό είναι οι κυβερνήτες τους (διότι οι κυβερνήτες μορφώνουν το Λαό τους από την παιδεία που λαμβάνουν: στα σχολεία , τις θρησκείες και τα ΜΜΕ)

Συνεπώς το να διώκουμε ένα φανατικό π.χ. *τρομοκράτη* είναι λάθος καθώς η σύλληψη ενός αποτελεί φωτεινό παράδειγμα *μάρτυρα* για τους λοιπούς .

Πιστεύω δε ότι , η φιλαλληλία είναι ο κοινός Λόγος για όλους τους ανθρώπους και αυτό γίνεται διότι , μπαίνει μέσα σε αυτό το πνευματικό στοιχείο της συνειδήσεώς τους . Στοιχείο καθόλα υπαρκτό και ζωτικό για τον άνθρωπο .

Επειδή *έχουμε αρκετή θρησκεία για να μας κάνει να μισούμε, αλλά όχι αρκετή για να μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον* όπως είπε ο Τζ. Σουίφτ για αυτό, όπως εύστοχα ανέφερε ο Mπέρτολτ Μπρέχτ , (Γερμανός ποιητής , συγγραφέας ) :

*Ακόμα και το πιο ασήμαντο πράγμα , το φαινομενικά απλό , να το κοιτάτε με δυσπιστία . Να το ερευνάτε, αν κάτι είναι αναγκαίο. Ιδίως όταν κάτι συνηθίζεται . Σας παρακαλούμε ιδιαίτερα . Να μη βρίσκετε πάντα φυσικά αυτά που πάντοτε συμβαίνουν ! Γιατί τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται φυσικό σε τέτοιους καιρούς αιματηρής αναστάτωσης , επιβεβλημένης αταξίας και προσχεδιασμένης αυθαιρεσίας , μιας απάνθρωπης πια ανθρωπότητας . Έτσι ώστε τίποτα να μην περνιέται για αμετάβλητο*